Student urodził się 12 maja 1890 roku w Birkholz w Brandenburgii. Wychowywał się w pruskiej rodzinie szlacheckiej. Kształcić zaczął się w szkole kadetów w Lichterfelde. Po jej ukończeniu w 1909 roku rozpoczął służbę w armii. Przed wybuchem pierwszej wojny zgłosił się na ochotnika na kurs pilotów. Po jego ukończeniu brał udział w walkach na froncie wschodnim. W roku 1915 został przeniesiony na front zachodni gdzie został ranny w walce powietrznej. Po zakończeniu wojny Student postanowił pozostać w wojsku. Służył jako oficer w niewielkiej powojennej armii niemieckiej. Zajmował się tworzeniem nowych modeli samolotów. W 1921 roku został poważnie ranny w wypadku szybowca. Po wykurowaniu się powrócił jednak do służby, otrzymując zadanie stworzenia systemu niemieckiej obrony cywilnej. W latach 1928-1929 powierzono mu dowództwo nad batalionem piechoty. W późniejszym okresie został dyrektorem Szkoły Technicznej Wyszkolenia Powietrznego. Dwa lata po dojściu Hitlera do władzy Studenta awansowano na pułkownika nowo tworzonych sił lotniczych Luftwaffe. Powierzono mu zadanie rozwijania nowych programów szkoleniowych i czuwanie nad wprowadzeniem świeżych rozwiązań technicznych. Student w tym okresie zaczął interesować się wykorzystaniem w walce dużych jednostek spadochroniarzy. W tym czasie największe doświadczenie w tym zakresie miało wojsko w Związku Radzieckim. Pragnąc zapoznać się z radzieckimi doświadczeniami w tej dziedzinie odwiedził on Związek Radziecki. Był zdumiony możliwościami nowego rodzaju wojsk. W 1937 roku udało mu się namówić dowództwo armii niemieckiej że oddziały spadochronowe stwarzają nowe możliwości taktyczne określane przez niego mianem "wertykalnego okrążenia". W celu szkolenia żołnierzy stworzył ośrodek szkoleniowy w Stendal. Od ochotników wymagano doskonałych warunków fizycznych. Poddawano ich również całej serii testów psychologicznych, które miały dowieść czy przyszli spadochroniarze sprostają w jednakowej mierze różnorodnym sytuacjom stresowym, co trudnościom fizycznym. Student zdawał sobie sprawę że taktyka i uzbrojenie oddziałów piechoty nie zawsze znajdują zastosowanie w przypadku jednostek spadochronowych.

Jego taktyka polegała mniej więcej na tym, że liczna grupa spadochroniarzy winna skakać z samolotów razem, jednak na ziemi żołnierze winni łączyć się w mniejsze grupy. Następnie grupy te miały łączyć się rozwijać w linię bojową. Żeby owa taktyka była możliwa do wykonania na polu bitwy Student postanowił włączyć do operacji desantowych jednostki szybowców. Miały one odpowiadać za przewodzenie lekkich pojazdów i dział, wspierających działania piechoty powietrznej. Poza tym to właśnie on doprowadził do wyposażenia jednostek spadochronowych w pistolety maszynowe oraz specjalne racje żywnościowe. Zawierały one środki pobudzające. Pozawalało to na utrzymanie gotowości bojowej żołnierzy w czasie długich operacji. W 1938 roku Student został mianowany generałem dywizji i objął dowództwo nowo tworzonej jednostki specjalnej Luftwaffe a mianowicie 7 dywizji spadochronowej. Co prawda nie zdążyła ona wziąć udziału w pierwszej kampanii niemieckiej w Polsce, ale juz w kolejnych działaniach zmieniło się to. Spadochroniarze Studenta wzięli udział w ataku na Danię i Norwegię w 1940 roku. Słynne stało się zajęcia fortu Eben Emael.

14 maja 1940 roku Student zostaje poważnie ranny w głowę. Ponownie jednak wraca do służby we wrześniu. Mianowany został wtedy generałem broni i powierzono dowództwo nowo utworzonego 11 korpusu powietrznego. Został on stworzony i przygotowywany do ataku na Anglię. Jednak po zarzuceniu planów desantu na Wielką Brytanię spadochroniarze zostali skierowani do Grecji. To właśnie z tych baz dokonali oni najbardziej znanego ataku - na Kretę. Mimo, że wyspa została zajęta to straty były bardzo wysokie. Zginęło ponad 6000 spadochroniarzy. Jak się później okazało duża część zginęła nie w rezultacie działań nieprzyjaciela, ale również wskutek obrażeń powstałych podczas skoku. W efekcie takiego raportu Hitler zrezygnował z podejmowania podobnych operacji w przyszłości. Od tego momentu spadochroniarze resztę wojny spędzili raczej na ziemi, nie licząc kilku mniejszych operacji desantowych, oraz operacji uwolnienia Mussoliniego. Hitler doceniał jednak zdolności bojowe znakomicie wyszkolonych żołnierzy Studenta. Podlegle mu oddziały stale rozbudowywano i wkrótce pod rozkazami Studenta, już w stopniu generała armii, znajdowało się dziesięć dywizji spadochronowych. Należy tu wspomnieć jeszcze o alianckiej operacji Market Garden. Podczas jej trwania Student i część z jego oddziałów znajdował się akurat w Holandii. Jego wielkie doświadczenie i doskonałe wyszkolenie odegrały wielką rolę w pokonaniu aliantów. W uznaniu zasług Student objął dowództwo wszystkich oddziałów niemieckich znajdujących sie w Holandii. Funkcje te pełnił do końca wojny. Pod koniec kwietnia 1945 roku Student został aresztowany przez Brytyjczyków. Do 1948 przebywał w niewoli jako jeniec wojenny. Po zwolnieniu zamieszkał w Lemgo w Niemczech Zachodnich. Zmarł 1 lipca 1978 roku.

Dodane przez LukLog dnia maja 01 2006 17:59:36
0 Komentarzy � 12660 Czytań