Hugo Sperrle był synem browarnika Johannesa Sperrle i jego żony Luisy Karoliny. Urodził się 8 lutego 1885 roku w Ludwigsburgu. Uczęszczał tam do gimnazjum, po ukończeniu którego wstąpił 5 lipca 1903 roku jako podchorąży do 8.kompanii 126 pułku piechoty Grossherzog Friedrich von Baden - Wielki Książę Fryderyk Badeński. Owy pułk stacjonował w Strasburgu. Już w październiku otrzymuje on nominację na podporucznika. 18 październiku 1912 roku zostaje nominowany na porucznika. W 1913 roku Sperrle odkomenderowany zostaje do Akademii Wojennej. Gdy wybucha pierwsza wojna światowa Sperrle wstępuje do wojsk lotniczych. 28 listopada 1914 roku zostaje awansowany na kapitana. Początek jego kariery w lotnictwie to funkcja obserwatora w 4 Dywizjonie Lotnictwa Polowego. W późniejszym czasie został dowódcą eskadry w dywizjonach 42 i 60 Lotnictwa Polowego. Służył także jako dowódca szkoły obserwatorów lotniczych w Kolonii. W późniejszym okresie został komendantem pilotów 7 Armii. Właśnie w trakcie pełnienia tej funkcji został udekorowany przez cesarza Orderem Dynastii Hohenzollernów z Mieczami. Po zakończeniu pierwszego konfliktu światowego Sperrle dowodził eskadrą w Ochotniczym Korpusie Luttwitza i zgłosił się do Reichswery. Pełnił w niej służbę w sztabie 5 Dywizji w Stuttgarcie. W późniejszym okresie przechodzi do Ministerstwa Reichswery, gdzie od 1926 roku, już jako major, pracuje w Oddziale T 2 w Urzędzie Wojsk. Tak naprawdę był to utajniony Sztab Generalny, który zajmował się lotnictwem. W roku 1929 zostaje ponownie przeniesiony do wojsk liniowych. Tym razem jako dowódca III batalionu 14 pułku piechoty w Konstancy. 1 sierpnia 1933 roku zostaje awansowany na pułkownika. 1 października zaś obejmuje dowództwo 8 pułku piechoty we Frankfurcie nad Odrą. 1 kwietnia Sperrle wstępuje do utworzonej Luftwaffe. Otrzymuje w niej stanowisko dowódcy 1 Dywizji Lotniczej, pełniąc jednocześnie funkcję dowódcy Wojsk Lotniczych. Nominacja na generała majora która miała miejsce 1 października 1935 roku zbiegła się z objęciem dowództwa V Okręgu Lotniczego stacjonującego w Monachium. Wątpliwą sławę przynosi Sperrle`mu dowództwo sławnego Legionu Kondor, który jak wiadomo bierze udział w wojnie domowej w Hiszpanii. Rok 1937 to pasmo ciągłych sukcesów. Wpierw przychodzi nominacja na generała porucznika zaś zaraz potem na generała lotnictwa. Te kolejne awanse były wynikiem uznania jakim narodowosocjalistyczne kierownictwo darzyło dowódcę Legionu Kondor. Gdy Sperrle wraca z Hiszpanii zostaje mianowanym dowódcą korpusu i dowódcą 3 Grupy Lotnictwa w Monachium. Owa Grupa zostaje w późniejszym czasie przemianowana na 3 Flotę Powietrzną. W chwili wybuchu drugiej wojny światowej głównym zadaniem owej Floty jest zabezpieczenie frontu zachodniego. Podczas następnej wielkiej kampanii Wehrmachtu, ataku na zachód 3 Flota Powietrzna zostaje przydzielona do Grupy Armii A którą dowodzi generał pułkownik von Rundstedt, a która naciera na Luksemburg i Belgię.

Pod jego dowództwem wraz z 2 Flotą Powietrzną udaje się zdobyć nieograniczone panowanie w powietrzu co pozwoliło skutecznie wspierać działania lądowe. 18 maja 1940 roku Sperrle zostaje odznaczony Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego, zaś podczas wielkiej fali nominacji która była efektem wielkiego zwycięstwa na zachodzie Hitler nominuje Sperrle`go na feldmarszałka. Kolejna kampania to zajęcie Wielkiej Brytanii. Do tego zadania zostają wyznaczone 2, 3 i 5 Floty Powietrzne. Mimo początkowych nadziei na pokonanie Anglii wraz z upływem czasu walka przerodziła się w coraz bardziej beznadziejną potyczkę. Pokonanie Wielkiej Brytanii z powietrza okazało się niemożliwe. Goering widząc zbliżającą się porażkę wezwał dowódców swoich trzech Flot do Karinhallu, czyli swojej rezydenci w okolicach Berlina, aby ich tam zbesztać. Sperrlemu zarzucił, że posyła na trudne akcje zbyt wiele bombowców, które nadają się tylko dla wybranych załóg. Po porażce w walce z Anglią kolejnym celem Hitlera stał się ZSRR. W związku z tym większość związków lotniczych przeniesiono na Wschód. Nie dotyczyło to 3 Floty powietrznej pod dowództwem Sperrlego, która pozostała na Zachodzie. Stanowiła ona jedynie 20% całej siły Luftwaffe. Tak zredukowanymi siłami Sperrle musiał kontynuować walkę z Wielką Brytanią. Sperrle zdawał sobie sprawę z tego iż powodzenie powierzonego mu zadania jest wielce wątpliwe. Należy również wspomnieć iż Fuhrer nie darzył Sperrlego sympatią. Nie bardzo go cenił z jak mówił powodu ustawicznych ostrzeżeń przed dalszym wojennym awanturnictwem.

Sperrle był znany z zamiłowania do dobrej kuchni co stało się pretekstem do nieprzychylnej wypowiedzi Hitlera z dnia 9 marca 1943 roku, kiedy to stwierdził iż wojna z Anglią interesuje chyba Sperrlego nie wiele więcej, niż wykwintny obiad. Jeśli chodzi o osobowość Sperrlego to z całą pewnością nie można go uznać za narodowego socjalistę. O ile nie zachowały się notatki mówiące o jego stosunku odnośnie samego Hitlera to na temat jego otoczenia Sperrle wyraził się kiedyś w następujący sposób: Hitlera otaczają tam na górze sami gówniarze. Sperrle nie wierzył w ostateczne zwycięstwo. Dowodem na to są słowa jakie wypowiedział podczas wizytacji Wału Atlantyckiego do swego oficera hrabiego Holtzendorfa: Wszędzie, gdzie przyjdę zalega lodowate milczenie, gapią się na mnie, jak dzieci na złoczyńcę. Czego oni ode mnie chcą? A do tego, gdziekolwiek się zjawię, kantują mnie! Jutro znowu ten sam cyrk, chociaż wiadomo, że ten cały Wał Atlantycki to jedna wielka bzdura. Nie warta złamanego grosza! Ci po drugiej stronie świetnie to wiedzą. Wracając jednak do działań wykonywanych przez podległe mu jednostki. Sprzęt którym dysponował Sperrle został praktycznie całkowicie zużyty w latach 1942 - 44. był to czas kiedy prowadzono tzw. ataki odwetowe na Anglię. Sperrle zdawał sobie sprawę, że nie mają one większego sensu. Krytycznie wypowiadał się na ten temat do Goeringa. O ile straty w sprzęcie można było jeszcze jakoś próbować uzupełniać o tyle straty w załogach już nie. W momencie lądowania aliantów w zachodniej Francji pod dowództwem Sperrlego znajdowały się: II Korpus Lotnictwa Myśliwskiego, II, IX, X Korpus Lotnictwa oraz 2 Dywizja Lotnictwa. Na papierze była to potężna siła. Jednak rzeczywistość nijak się miała do teorii. Z podległych mu 17 dywizjonów bojowych niektóre były w stanie szczątkowym. W dniu inwazji zaledwie 319 niemieckich samolotów znalazło się w powietrzu. Podjęły beznadziejną walkę z siłami aliantów które owego dnia przypuściły 14.674 ataków. Z biegiem czasu sytuacja ciągle się pogarszała. Siły Sperrlego bardzo szybko wykrwawiły się w beznadziejnej walce przeciwko przeważającej alianckiej potędze. Za klęskę na Zachodzie Goering obciążył generałów i oficerów Sztabu Generalnego Zachodnich Okręgów Lotniczych. Efektem tego było osadzenie ich wszystkich w areszcie. Jedynie Sperrle pozostał na wolności ponieważ według generała Rieckhoffa Hitler zrezygnował z aresztowania Sperrlego, ponieważ miał podstawy, że feldmarszałek mógłby złożyć bardzo nieprzyjemne i obciążające go zeznania. Hitler zadowolił się odebraniem mu dowództwa. Miało to miejsce 23 sierpnia 1944 roku. Już dzień później Sperrle przechodzi do rezerwy Naczelnego Dowództwa Luftwaffe. Nigdy już nie powołano do służby. W maju 1945 roku Sperrle trafił do amerykańskiej niewoli. Staje przed Trybunałem w Norymberdze w procesie OKW. Zostaje jednak uniewinniony. Później w 1949 roku staje przed niemiecką Izbą Orzeczeniową w Monachium w procesie denazyfikacyjnym. Tu także zostaje uwolniony od zarzutów. Hugo Sperrle zmarł 2 kwietnia 1953 roku. Pochowany został na wiejskim cmentarzu w miejscowości Thaining w Bawarii.

Dodane przez LukLog dnia maj 01 2006 17:57:48
16 Komentarzy � 10023 Czytań