KwiecieÅ„ 14 2021 22:07:00    Historia ~ Ludzie Hitlera ~ NarzÄ™dzia Wojny ~ Prusy Wschodnie ~ Mapa strony
Nawigacja
Strona Główna
Historia
Ludzie Hitlera
Wewnątrz Państwa
Adolf Hitler
Narzędzia Wojny
Prusy Wschodnie
Zbrodnie
Ciekawostki
Dokumenty
Forum
Inne
Kontakt
Nagrody
Linki
Szukaj
Nowości
Galeria
Mapa strony
Warto zajrzeć
krucjata krucjata stacje
Losowy cytat
  Obie królowe sztuki – architektura i muzyka nie majÄ… żydostwu niczego do zawdziÄ™czenia - Hitler

[Wiecej cytatów]
U?ytkowników Online
Go?ci Online: 7
U?ytkownicy Online: DavinRer, GalenDar

Zarejestrowanch Uzytkowników: 4,277
Najnowszy U?ytkownik: eroguxitu
W?tki na Forum
Najnowsze Tematy
brave essay new topi...
write esl argumentat...
how to write lines o...
resume writers websi...
cover letter sample ...
Najciekawsze Tematy
brave essay new t... [6790]
Embolization ribs... [303]
Bitwa która prze... [112]
Bitwa o Berlin [94]
D-day jak myślic... [87]
Logowanie
Nazwa U?ytkownika

Has?o



Nie jeste? jeszcze naszym U?ytkownikiem?
Kilknij TUTAJ ?eby si? zarejestrowa?.

Zapomniane has?o?
Wy?lemy nowe, kliknij TUTAJ.
Newsletter
Dla U?ytkowników
Statystyki
Ciekawe miejsca
       Rochus Misch - apartamenty Hitlera

Aby dostać się do apartamentów prywatnych Fuhrera, trzeba było skorzystać ze schodów wychodzących z salonu Hindenburga, wyłożonych czerwonym dywanem. Będąc już na piętrze, należało pójść w prawo. Najpierw była biblioteka. Nie jestem już w stanie przypomnieć sobie, jakimi książkami wypełnione były te wszystkie regały i etażerki. W pamięci utkwiła mi tylko dwunastotomowa encyklopedia dia Maiersa. Mówiono, że Hitler uwielbia tego typu lektury. Po przejściu przez bibliotekę wchodziło się do salonu, w którym dominował, stojący pośrodku, ogromny stół. Zawsze leżała na nim sterta gazet i czasopism, porozrzucanych w nieładzie, jakby tylko przeglądanych lub czytanych na wyrywki. Na stole walała się też masa szkiców i planów architektonicznych, rysowanych własnoręcznie przez Hitlera albo dostarczanych mu przez Alberta Speera. Z salonu wchodziło się bezpośrednio do łazienki i sypialni. Ta ostatnia była stosunkowo mała, jakieś pięć na sześć metrów. Mosiężne łóżko też nie było zbyt duże. Tuż nad nim, trochę po prawej, wisiał na ścianie obraz matki Hitlera. Gdy się kładł, miał to płótno dokładnie z tyłu, nad głową. W nogach łóżka stał mały okrągły stolik i dwa fotele, tak jak to zwykle bywa w sypialniach. Po lewej, we wnęce, szafa na ubrania. Z sypialni, bez wychodzenia na korytarz, można było bezpośrednio przejść do pokoju zarezerwowanego dla niejakiej Evy Braun, młodej towarzyszki życia Hitlera, której istnienie odkryłem nieco później, kilka dni po powrocie Fuhrera z frontu zachodniego.

Na koÅ„cu tych uÅ‚ożonych w amfiladzie prywatnych apartamentów znajdowaÅ‚o siÄ™ wejÅ›cie do dwóch innych ma¬Å‚ych pokoików. Jeden przeznaczony byÅ‚ dla kamerdynera, a drugi sÅ‚użyÅ‚ Fuhrerowi do niektórych prywatnych spotkaÅ„, na przykÅ‚ad z siostrÄ…, gdy skÅ‚adaÅ‚a wizytÄ™ w Berlinie. Pokój ten nazywany byÅ‚ Treppenzimmer („pokój po schodkach"), ponieważ wchodziÅ‚o siÄ™ do niego po trzech schodkach. Jego wyposażenie byÅ‚o bardzo skromne, ograniczaÅ‚o siÄ™ do stoÅ‚u i czterech foteli.

Okna korytarza przylegajÄ…cego do apartamentów Hitlera wychodziÅ‚y na prawe skrzydÅ‚o budynku, czyli to, w którym ja miaÅ‚em swojÄ… „kawalerkÄ™". Na tym korytarzu byÅ‚ jeszcze pokój do pracy dla sekretarek Fuhrera, a także, trzy schodki wyżej, pokoje dla adiutantów: Walthera Hewela i Otto Dietricha, który czÄ™sto odstÄ™powaÅ‚ swoje miejsce współpracujÄ…cemu z nim oficerowi prasowemu, Heinzowi Lorenzowi. Po¬kój na piÄ™trze zajmowaÅ‚ też inny bliski Fuhrerowi czÅ‚owiek, a mianowicie szef Leibstandarte, Sepp Dietrich, nawet mimo to, że pojawiaÅ‚ siÄ™ w Kancelarii niezwykle rzadko.
Na drugim końcu korytarza, tam, gdzie skręcało się w stronę apartamentów Hitlera, znajdowała się niewielka, bardzo rzadko uczęszczana, jadalnia. Stamtąd można byfo przejść do sali nazywanej kongresową, przewidzianej na wielkie okazje i ważne zgromadzenia wojskowe. Było to już inne skrzydło Kancelarii, skrzydło Wehrmachtu, usytuowane dokładnie naprzeciw tego, w którym mieszkałem, mając za sąsiadów adiutantów.

Wieczorem, jeÅ›li nie byÅ‚y zaproszone jakieÅ› znaczÄ…ce osobistoÅ›ci i nie odbywaÅ‚o siÄ™ żadne oficjalne przyjÄ™cie, kolacja zaczynaÅ‚a siÄ™ przeważnie tuż po dwudziestej. Liczba goÅ›ci byÅ‚a mniej wiÄ™cej taka sama jak podczas obiadu. Również w tym przypadku byliÅ›my zobowiÄ…zani do znalezienia osób, które miaÅ‚y towarzyszyć Fuhrerowi przy stole. Pod¬czas posiÅ‚ku jeden ze sÅ‚użących przynosiÅ‚ listÄ™ nowych fil¬mów, jakie ewentualnie bÄ™dzie można obejrzeć po kolacji.
Seanse filmowe odbywaÅ‚y siÄ™ w miejscu, które nazywaliÅ›my salonem muzycznym - wielkim pomieszczeniu znajdujÄ…cym siÄ™ obok palarni, do którego dochodziÅ‚o siÄ™ przez ma¬Å‚y salonik na parterze. Hitler, jak wielokrotnie mogÅ‚em to zaobserwować w pierwszych miesiÄ…cach mojej sÅ‚użby u jego boku, lubiÅ‚ filmy amerykaÅ„skie. Nie pamiÄ™tam już tytułów filmów wyÅ›wietlanych w Kancelarii, z wyjÄ…tkiem jednego, a mianowicie Przeminęło z wiatrem, pierwszego kolorowego filmu, jaki mogliÅ›my zobaczyć.7 W dniu jego projekcji wy¬znaczono mi akurat stanowisko w sali kinowej.


Dodane przez LukLog dnia grudzień 26 2006 16:59:21
0 Komentarzy · 4795 Czyta?

Komentarze
Brak komentarzy.
Dodaj komentarz
Zaloguj si?, ?eby móc dodawa? komentarze.
Oceny

Notice: Undefined index: user_id in /home/klient.dhosting.pl/cortez8590/trzeciarzesza.info/public_html/includes/ratings_include.php on line 38
Dodawanie ocen dost?pne tylko dla zalogowanych U?ytkowników.

Prosz? si? zalogowa? lub zarejestrowa?, ?eby móc dodawa? oceny.

?wietne! ?wietne! 0% [?adnych g?osów]
Bardzo dobre Bardzo dobre 100% [1 G?os]
Dobre Dobre 0% [?adnych g?osów]
Przeci?tne Przeci?tne 0% [?adnych g?osów]
S?abe S?abe 0% [?adnych g?osów]
Copyright © 2007 LukLog