Początki tego czołgu sięgają roku 1934. Wtedy to właśnie czechosłowackie ministerstwo obrony złożyło zakładom Skody w Pilźnie zamówienie na lekki czołg, którego masa nie przekraczałaby 15 ton. Zakłady Skody jeszcze w tym samym roku przedstawiły trzy modele czołgu. Różniły się one miedzy sobą uzbrojeniem. Komisja zdecydowała się na zakup prototypu, którego napędem miał być silnik chłodzony cieczą o mocy 110 KM. Czołg miał fabryczne oznaczenie S IIa. W październiku 1934 roku zaprezentowano drewniany model przyszłego pojazdu, a już w czerwcu następnego roku pierwsze prototypy poddane zostały testom w bazie doświadczalnej pojazdów bojowych w Milanowicach pod Pragą. Ostatecznie ministerstwo obrony złożyło zamówienie na 160 czołgów. Produkcją miały się zająć zakłady Skody i CKD. Testy pierwszych 5 seryjnie wyprodukowanych pojazdów rozpoczęły sie w 1936 roku. Czołg otrzymał oznaczenie LT Vz 35. Niestety wypadły one fatalnie. Czołg osiągał o 50% mniejszą od podawanej przez producentów. Poza tym już po przejechaniu 45 kilometrów ujawniły się kolejne usterki. Załogi miały ogromne kłopoty z mechanizmem układu kierowniczego. Postanowiono przekazać czołgi ponownie do fabryki. Produkcji seryjnej jednak nadal nie przerwano. Nie zrobiono tego nawet po kłopotach podczas następnych testów czołgu. Podczas przejęcia Czechosłowacji Niemcy przejęli 298 pojazdów tego typu. Dla siebie pozostawili 219 sztuk zaś pozostałe zostały przekazane armii słowackiej (79sztuk) i Rumunii (126 sztuk).