Pierwszą ustawą, która ograniczała sferę stosunków dwóch płci była ustawa sterylizacyjna z 14 lipca 1933 roku. Kolejna ustawa z 18 października 1936 roku o ochronie potomstwa narodu niemieckiego zakazywała pod rygorem nieważności zawierania małżeństwa w wypadku, gdy jedna z osób będzie ubezwłasnowolniona, występujących zakłóceń umysłu, które mogą uczynić małżeństwo niepożądane z punktu widzenia interesów wspólnoty narodu niemieckiego.
Wszystkie te ustawy okreÅ›laÅ‚y małżeÅ„stwo jako instytucjÄ™ publicznÄ…. ByÅ‚o to wstÄ™pem do kolejnego aktu prawnego wydanego 6 lipca 1938 roku mówiÄ…cego o „ujednoliceniu prawa zawierania i rozwiÄ…zywania małżeÅ„stwa w Austrii i na pozostaÅ‚ym obszarze Rzeszy." Wbrew nazwie byÅ‚o to zupeÅ‚nie nowe prawo małżeÅ„skie. „PodstawowÄ… tezÄ… nowego prawa małżeÅ„skiego byÅ‚o stwierdzenie, że przestaje ono być kontraktem, lecz jest urzÄ…dzeniem prawnym w interesie utrzymania ciÄ…gÅ‚oÅ›ci biologicznej narodu niemieckiego. W doktrynie hitlerowskiej małżeÅ„stwo miaÅ‚o być jedynie instytucjÄ… pÅ‚odzÄ…cÄ… czystych rasowo Niemców. OdbieraÅ‚a ona swobodÄ™ podejmowania decyzji poszczególnej jednostce. Dodatkowo mitologia czystoÅ›ci krwi i rasy staÅ‚a u podstaw głównych ograniczeÅ„ do zawarcia małżeÅ„stwa. Ustawa w 4 paragrafie odsyÅ‚a wprost do ustawy o ochronie krwi niemieckiej. Zakazuje w ten sposób zawierania zwiÄ…zków pomiÄ™dzy osobami krwi niemieckiej lub pokrewnej a osobami krwi obcej. Nie chodziÅ‚o tu tylko o Å»ydów, ale o wszystkich ludzi uznanych za obywateli niższej rasy. Jak bardzo Niemcom zależaÅ‚o na zwiÄ™kszeniu liczby obywateli dowodzi artykuÅ‚ 48 który stwierdza iż kobieta nie może odmówić urodzenia dziecka ze wzglÄ™du na ryzyko dla swojego zdrowia, jakie może pociÄ…gnąć za sobÄ… poród. Prawo wyraźnie chroniÅ‚o dziecko nawet kosztem zdrowia lub nawet życia matki.
Wspomnieć należy, iż w momencie uchwalania nowego prawa małżeÅ„skiego trwaÅ‚a zakrojona na szerokÄ… skalÄ™ akcja nazwana „BitwÄ… o rodzenie". Akcja ta wskazywaÅ‚a jak powinna zachować siÄ™ kobieta by być potrzebnÄ… Trzeciej Rzeszy. ChodziÅ‚o oczywiÅ›cie o jak najwiÄ™kszy przyrost populacji. Wybitnie „wykazujÄ…ce" siÄ™ na tym polu kobiety otrzymywaÅ‚y medale i liczne nagrody pieniężne i rzeczowe. Dużym bodźcem byÅ‚o wprowadzenie specjalnych kredytów dla małżeÅ„stw, które zachÄ™caÅ‚y je do posiadania dzieci. SpÅ‚ata przyznawanego kredytu w wysokoÅ›ci 1000 marek pomniejszana byÅ‚a o 25% z chwilÄ… urodzenia kolejnego dziecka. Reszta kwoty byÅ‚a spÅ‚acana na bardzo dogodnych warunkach. Co miesiÄ…c w wysokoÅ›ci 3% jeÅ›li obydwoje rodzice pracowali zaÅ› 1% jeÅ›li pracowaÅ‚ tylko ojciec. W latach 1933-1938 przyznano 1.121 tysiÄ™cy pożyczek małżeÅ„skich, z czego 980 tysiÄ™cy umorzono z powodu urodzenia dzieci. WÅ‚adze nie ograniczaÅ‚y siÄ™ jedynie do propagowania kultu matki. Organizowano dla nich pomoc przy zajÄ™ciach domowych. UczestniczyÅ‚y w tym dziewczÄ™ta, które braÅ‚y udziaÅ‚ w tzw. roku sÅ‚użby i byÅ‚y kierowane do domów niemieckich przez NarodowosocjalistycznÄ… LigÄ™ Kobiet.
Niemal w tym samym czasie rozpoczęto reformowania prawa spadkowego. Nowa ustawa wprowadzała znaczne uproszczenie w dziedzinie rozporządzania swoją ostatnią wolą. Niestety także w przypadku tej ustawy widać jak głęboko sięgała inwigilacja życia prywatnego. W jednym z ostatnich paragrafów umieszczono zapis, według którego testament uznaje się za nieważny w momencie, gdy wedle zdrowego poczucia narodu narusza w oczywisty sposób interesy rodziny. W praktyce wprowadzenie pojęcia zdrowego odczucia narodu dawało możliwość wielu nadużyć. Przykładem może tu być orzeczenie Trybunału Rzeszy, który uznał nieważność rozporządzeń testamentowych, jeżeli spadkobierca naruszył obowiązki, których winien być świadom wobec rodziny lub społeczności narodowej. W rozumieniu ustawy za takie wypadki uznajemy dokonanie zapisu kosztowności na rzecz osób trzecich (obowiązek wobec rodziny), przekazanie majątku organizacji wrogiej państwu (obowiązek wobec społeczeństwa), przekazanie całego majątku na rzecz kościoła z wyłączeniem krewnych. W jakimkolwiek wypadku Żydzi nie mogli dziedziczyć od aryjczyków.
Jeśli chodzi o sprawy dziedziczenia przez Żydów unormowano to w trybie rozporządzeń administracyjnych. Swój ostateczny finał znalazły one w trzynastym rozporządzeniu wykonawczym do ustawy o obywatelstwie z 1 lipca 1943 roku. Owy akt prawny głosił, iż cały majątek Żydów przepadał po ich śmierci na rzecz skarbu Rzeszy. Wykonywaniem rozporządzenia zajęło się ministerstwo finansów.
Dodane przez LukLog dnia październik 04 2006 13:31:04
16794 Czyta? |
