Hans Gunther von Kluge był synem pruskiego oficera. Urodził się 30 października 1882 roku. Swą karierę wojskową rozpoczyna bardzo wcześniej. W roku 1901 w randze podporucznika wstępuje do 46 pułku artylerii polowej w Wolfenbuttel. Po ukończeniu Akademii Wojennej zostaje przydzielony do Wielkiego Sztabu Generalnego. W okresie pierwszej wojny światowej służy w randze kapitana. Pełni różne funkcje w sztabach. Zostaje ciężko ranny pod Verdun. Po wojnie Kluge pozostaje w wojsku i zostaje przyjęty do Reichswehry. Pełni tam różnorodne funkcje od stanowisk liniowych do sztabowych. Rok 1930 przynosi mu kolejny awans tym razem na pułkownika. Kolejne lata to bardzo szybki rozwój kariery a co za tym idzie i kolejne awanse i tak w roku 1933 na generała majora a w roku 1934 na generała porucznika i jednocześnie na dowódcę 6 Dywizji Piechoty w Munster. W sierpniu 1936 roku Adolf Hitler mianował go generałem artylerii. Jeśli chodzi o jego przekonania, co do ideologii i swojego Fuhrera miał wątpliwości, co do jego polityki zagranicznej i wojennej. Jego obawy rosły w miarę kolejnych agresywnych ruchów Hitlera i sięgnęły zenitu w roku 1938 po zajęciu Czechosłowacji. Został potem przeniesiony w stan spoczynku. Kluge nie był do końca pewien słuszności narodowego socjalizmu aczkolwiek odmawiał przeciwstawienia się nazistowskiemu reżimowi. Historycy uważają von Klugego za człowieka o chwiejnym charakterze i uległego oportunistę.Opozycjoniści złożyli mu kilka ofert jednak nie zdecydował się na współpracę. W roku 1938 po kryzysie sudeckim zostaje przywrócony do czynnej służby. Powierzono mu dowództwo nowo tworzonej 6 Grupy Armii w Hanowerze. Podczas operacji wojennej w Polsce Kluge dowodził 4 Armią. Okazał się wybitnym strategiem. Jego wojska w ciągu zaledwie czterech dni przebiły się z Pomorza i parły w kierunku Warszawy.

Hitler mimo, że miał wątpliwości, co do jego lojalności był pod wielkim wrażeniem jego umiejętności. Po operacji w Polsce Kluge zostaje awansowany na generała pułkownika. W wielkiej ofensywie na Zachód 4 Armia Klugego atakuje na odcinku Malmedy kierując się na Calais. Tam znowu wykazuje się swoją przebiegłością stratega i po tej operacji spotyka go kolejny awans tym razem na feldmarszałka. Również podczas ataku na ZSRR Kluge dowodził 4 Armia. Po pewnym czasie otrzymuje dodatkowo dowództwo nad obu Grupami Pancernymi Guderiana i Hotha. Piechota Klugego uczestniczyła w natarciu na Moskwę, które zatrzymała rosyjska zima. Podczas zimy objął w miejsce feldmarszałka von Bocka, który zachorował, dowództwo Armii Środek. Tu należy pamiętać, że jako jeden z niewielu bezwzględnie wykonywał rozkaz Hitlera mówiący o utrzymaniu frontu za wszelką cenę. Był to błąd, który zauważył np Guderian i wycofał swoje wojska, za co został zdegradowany. Kluge wykazał się posłuszeństwem wobec swojego wodza. Jesienią 1942 roku poznaje się z czołowym przywódcą opozycji Carlem Goerdelerem, który odwiedził Klugego w jego siedzibie w Smoleńsku. Argumenty przemawiające za oporem przeciwko Hitlerowi zrobiły na Klugem silne wrażenie. Od tej chwili pozostawał on w stałym kontakcie z opozycja jednak nigdy nie zdecydował się na aktywne działanie... Wytrawny gracz, jakim był niewątpliwie Kluge prawidłowo przewidział wynik operacji Cytadela , która załamała się po porażce pod Kurskiem. Udał się on wtedy do Kwatery Głównej Hitlera i uzyskał zgodę na wycofanie się za Linię Hagena. Jednak ciągłe ataki wojsk sowieckich przerwały i ta linie obrony i Kluge ponownie się wycofał tym razem na Białoruś.

W październiku 1943 roku odpiera tam wiele ciężkich ataków radzieckich.W tym samym miesiącu zostaje ciężko ranny w wypadku samochodowym. Na leczenie przewieziono go do kraju. Hitler nadal mu Liście Dębowe z Mieczami do Krzyża Rycerskiego. Jego następcą na stanowisku dowódcy Grupy Armii Środek został Busch. Po udanym lądowaniu w Normandii Hitler mianował zdrowego już Klugego Naczelnym Dowódcą Obszaru Operacyjnego Zachód. Po zamachu na Hitlera z 20 lipca 1944 roku podczas prowadzonej na szeroką skalę akcji represyjnych jeden z przesłuchiwanych włączył nazwisko Klugego do opozycjonistów. Od tej chwili Hitler uważał feldmarszałka jako wtajemniczonego w sprawę zamachu. Kluge walczy jednak nadal. W połowie sierpnia wraz ze swoją 100,000 armią zostaje okrążony w kotle pod Falaise. Kluge chciał atakować na całej linii frontu. Przypadek sprawił, że nie był uchwytny przez 12 godzin. Hitler nabrał podejrzeń że Kluge spiskuje z aliantami na temat podpisania pokoju. Rozkazał mu, zatem przez radio żeby natychmiast opuścił kocioł. 17 sierpnia na stanowisku bojowym zjawił się niespodziewanie feldmarszałek Walter Model, aby zastąpić zszokowanego i poniżonego feldmarszałka Klugego. Przekazał mu odręczne pismo Hitlera kończące się złowieszczym zdaniem, żeby zameldował, do jakiej części Niemiec zamierza się uda. W drodze powrotnej Kluge kazał kierowcy zatrzymać się w pobliżu Metzu. Tam w wieku 62 lat zażył cyjanek potasu. Dzień wcześniej napisał list do Hitlera kończący się słowami: "Mein Fuhrer, zawsze podziwiałem pańską wielkość, pańską postawę podczas tej gigantycznej walki oraz pańską żelazną wolę o zachowanie Pana i narodowego socjalizmu [...] Toczył Pan uczciwą wielką walkę. Historia przyzna to Panu. Niech Pan teraz również okaże wielkość, konieczną do zakończenia tej beznadziejnej walki. Opuszczam Pana, mein Fuhrer, jako ten, który był Panu bliższy niż Pan sądzi, przekonany, że spełniłem swój obowiązek najlepiej jak mogłem. Heil mein Fuhrer".

Dodane przez LukLog dnia maj 01 2006 17:43:31
13 Komentarzy � 11152 Czytań