Jan Hans Wenzel Ernst Jeschonnek urodził się 9 kwietnia 1899 roku w Inowrocławiu. Był synem kapitana rezerwy a późniejszego dyrektora szkoły doktora Friedricha Jeschonnka i jego żony Karoliny. W latach od 1905 do 1908 uczęszczał do szkoły podstawowej w Bydgoszczy, później przez rok do tamtejszego gimnazjum. Od najmłodszych lat pragnął zostać wojskowym. W 1909 roku stawia pierwszy krok do spełnienia tych marzeń i wstępuje do Zakładu Kadetów w Koszalinie na Pomorzu. W kwietniu 1913 roku przechodzi do Zakładu Kadetów Gross-Lichterfelde pod Berlinem. Po wybuchu wojny w stopniu podchorążego, zgłosił się 10 sierpnia 1914 roku na ochotnika do działań bojowych. Kiedy jesienią 1914 roku otrzymał nominację na podporucznika miał 15 lat. Podczas pierwszej wojny światowej wałczył na froncie zachodnim. W październiku 1915 roku zostaje ranny. Po rekonwalescencji powrócił na front i w 1916 roku dowódca pułku powierzył mu dowodzenie kompanią karabinów maszynowych. Latem 1917 roku Jeschonnek zgłosił się do wojsk lotniczych gdzie przechodził szkolenie na pilota. Przedłużało się ono i dopiero wiosną 1918 roku został wcielony do 40 Eskadry Myśliwskiej. Do końca wojny zdołał odnieść zaledwie dwa zwycięstwa powietrzne, za co został dekorowany Krzyżem Żelaznym I klasy. Po zakończeniu pierwszej wojny światowej Jeschonnek był pilotem w dolnośląskiej Straży Granicznej. Służył w 401 Dywizjonie Lotniczym w Gliwicach oraz w 129 Eskadrze Lotnictwa. W latach 1924 -1928 służył w Urzędzie Uzbrojenia Wojsk Lądowych. W roku 1925 otrzymuje awans na porucznika. Jako etatowy oficer pomocniczy Oddziału T 3 w Urzędzie Wojsk przy Ministerstwie Reichswery, Jeschonnek odbył w latach 1928 1931 kurs wyszkolenia pomocników dowódców. 1 października w stopniu podpułkownika Jeschonnek został szefem Oddziału Operacyjnego Sztabu Generalnego Luftwaffe.W ten sposób wszedł do grona oficerów, którzy wywarli zasadniczy wpływ na stworzenie i rozbudowę Luftwaffe pod kierownictwem Goeringa. 1 lutego 1938 roku Jeschonnek objął stanowisko szefa Sztabu Dowodzenia Sztabu Generalnego Luftwaffe i 1 listopada 1938 roku otrzymał awans na pułkownika.

1 lutego 1939 roku Goering mianował 39 letniego Jeschonnka szefem Sztabu Generalnego Wojsk Lotniczych. Nominacja na generała majora nastąpiła 14 sierpnia 1939 roku. Była to istotnie błyskawiczna kariera oficerska możliwa dzięki jego bezkrytycznemu przywiązaniu do narodowosocjalistycznego reżimu. Na początku Goering lubił młodego Jeschonnka. Pewnie, dlatego, że ten nie stanowił dla niego konkurencji. Także Hitler był zachwycony młodzieńczością Jeschonnka. Z kolei Hitler stanowił dla Jeschonnka wzór do naśladowania, ideał. Duży wpływ na niego miał również Goering. Dopiero podczas wojny zachowanie szefa Luftwaffe zaczęło go coraz bardziej irytować. Po kampanii polskiej Hitler nadał Jeschonnkowi Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego, a tuż po wygranej kampanii przeciwko Francji 19 lipca 1940 roku mianował go za wybitne zasługi w kierowaniu operacjami Luftwaffe generałem lotnictwa. Mimo błyskawicznej kariery brak mu było niektórych cech niezbędnych dla tak wysokiego stanowiska: znajomości ludzi, twórczej fantazji i zrozumienia dla kwestii technicznych i gospodarczych. Wynikająca z tego niepewność powodowała, że Jeschonnek często bywał świadomie lakoniczny, zamknięty w sobie i przesadnie eksponował wrodzoną skłonność do sarkazmu. Kiedy zwrot w działaniach wojennych spowodował załamanie się jego głębokiego zaufania do kierownictwa i zagroził jego błyskawicznej do tej pory karierze, zabrakło mu wewnętrznej siły, aby przeciwstawić się temu kryzysowi, w jaki popadł.

1 lutego 1942 roku otrzymuje jeszcze awans na generała pułkownika. W gruncie rzeczy Jeschonnek był człowiekiem samotnym. Rozczarowany Hitlerem i Goeringiem oraz podupadły na zdrowiu oficer uznał, że nie ma innego wyjścia i 18 sierpnia 1943 roku popełnił samobójstwo. Zastrzelił się rano, kiedy poinformowano go, że w nocy lotnictwo alianckie zbombardowało i zniszczyło poligon i zakłady broni rakietowej w Peenemunde nad Bałtykiem. Z tego powodu Hitler zrobił Jeschonnkowi wielką awanturę. Goering bawił się w tym czasie w Obersalzbergu w Alpach. Wszystko przez to skupiło się na Jeschonnku. W notatce znalezionej na biurku Jeschonnka znajdował się tekst: "Nie mogę dłużej pracować z Marszalkiem Rzeszy! Niech żyje Fuhrer!".

Dodane przez LukLog dnia maj 01 2006 17:37:38
6 Komentarzy � 9788 Czytań