Historia życia Rudolfa Hessa jest jedną z najbardziej tajemniczych XX wieku. Był jednym z najwierniejszych kompanów Hitlera. Urodził się poza granicami Niemiec, a dokładnie w Aleksandrii (Egipt) 26 kwietnia 1894 roku. Wychowywał się w typowej rodzinie prusackiej. Byli zagorzałymi nacjonalistami. Jego ojciec miał zawieszony w swoim gabinecie wielki portret księcia Wilhelma i corocznie obchodząc swoje urodziny wznosił toast za jego zdrowie. Rodzina Hessów od kilku pokoleń zajmowała się handlem. Po wybuchu wojny światowej Hess na ochotnika zgłosił się do pierwszej bawarskiej dywizji piechoty. Wziął udział w walkach na Zachodzie. W armii czuł się bardzo dobrze. Żelazna dyscyplina dawała mu poczucie bezpieczeństwa. Wojna ukształtowała świadomości młodego porucznika. W jednym z listów do domu napisał "Płonące miasta są tak piękne - to wojna". W wyniku walk doznał ciężkich ran. Zaraz po wyjściu ze szpitala zapisał się na ochotnika do Korpusu Lotniczego. Jednak zanim zdążył ukończyć szkolenie lotnika, wojna się skończyła i nie zdążył wziąć udziału w żadnej lotniczej potyczce. Mimo to, latanie na zawsze pozostało jego pasją, której oddawał się w każdej wolnej chwili. Po zakończeniu działań wojennych i powrocie do Monachium, Hess jako weteran wojenny ma możliwości wstąpienia na uniwersytet monachijski bez matury. Z okazji tej skrzętnie skorzystał. Podczas nauki nawiązuje kontakt z wykładowcą z geopolityki, Karlem Haushoferem. Znajomość ta ciągnie się, aż do końca wojny. Haushofer miał żydowskie korzenie jednak Hess w podzięce wydaje mu list zapewniający o jego czysto aryjskim pochodzeniu. Haushofer pomaga mu w późniejszym locie do Anglii. Profesor ten był zwolennikiem rozszerzenia przestrzeni życiowej na wschód, co Hessowi bardzo pasowało.Hess uznał socjalistyczny przewrót z listopada 1918 roku za cios w plecy i bezpośrednią przyczynę klęski Niemiec w pierwszej wojnie światowej. Szybko znalazł winnych - Żydów. W swych osądach nie był osamotniony. Wraz ze swoimi kompanami zakłada tajne zgromadzenie w Monachium, które głosiło wyższość rasy aryjskiej. Symbolem zgromadzenia była swastyka. Komuniści, którzy ostro rywalizowali o poparcie wśród ludność z partiami nacjonalistycznymi przygotowali zamach na zgromadzenie Hessa. Podczas tego zdarzenia zginęło kilku jego towarzyszy, ale jemu cudem udało się ujść z życiem.

W 1919 roku upadają rządy komunistów i władzę w Monachium przejmują freikorpsy, do jednego z nich zapisuje się Hess, który lubił wszelkiego rodzaju burdy. Zupełnie przypadkowo trafia do piwiarni, w której przemawia Adolf Hitler. Od tego momentu Hitler staje się jego idolem. Hess, mimo że był doskonałym mówcą i sprawiał wrażenie zorganizowanego potrzebował kogoś, za kim mogliby iść, kto dawałby mu odpowiedni kierunek. W 1920 wstępuje do nowo stworzonej partii NSDAP i otrzymuje legitymację z numerem 16. Jego zadaniem jest werbowanie studentów do SA. Bral udział w puczu piwnym (monachijskim), za co wylądował za kratkami. Tam staje się osobistym sekretarzem Hitlera. Zbliża się do swojego wodza. Hitler dzięki jego pracy jest wstanie napisać swój manifest "Mein Kampf". Oddanie do Hitlera obrazuje jeden z listów, które Hess wysłał do swojej ukochanej "...Jestem mu całkowicie oddany. Kocham Go". Hess organizuje Hitlerowi kampanię wyborczą. Wykorzystuje do tego swoje umiejętności latania samolotem, którym rozprasza manifestujących komunistów. Hitler zadowolony z jego zaangażowania mianuje go swoim zastępcą w partii. Po przejęciu władzy przez Hitlera, powstaje pod kierunkiem Hessa nowa siedziba partii w Monachium. Był to monumentalnie wyglądający gmach, w którym podejmowane były decyzje dotyczące wszelkich sfer życia ludności niemieckiej. Może się wydawać, że stanowisko, jakie zajmował Hess było ważne, ale tak naprawdę strąciło na znaczeniu po przejęciu władzy przez Hitlera. Wtedy to Niemcy przekształciły się w dyktaturę, a w niej jak wiadomo jest miejsce tylko dla jednego.Hess nie lubił pracy papierkowej, wolał brać udział w zjazdach i manifestacjach. Na swojego zastępcę mianował Martina Bormanna, człowieka, który zafascynowany ideologią nazistowską był gotów podjąć każdą pracę, aby tylko znaleźć się bliżej Fuhrera. Intrygi Bormanna coraz bardziej osłabiają pozycję Hessa jednak ten zauważa to zbyt późno.

W 1938 roku miała miejsce tzw. "noc kryształowa" (kristallnacht). O całym zdarzeniu Hess dowiaduje się po fakcie. Nikt nie poinformował go o tym. Zaczyna zdawać sobie sprawę, że traci swoją pozycję jednak jego wiara w Fuhrera jest nadal niezachwiana. Sygnuje swym nazwiskiem tzw. uchwały norymberskie. Jednak zauważa, że coraz rzadziej widuje się z wodzem. Zraniony postępowaniem Hitlera traci kontakt z rzeczywistością. Zachowuje się dziwnie. Zaczyna się interesować astrologią. Podczas olimpiady w Berlinie w 1936 roku gościem jest książę Windsoru Hamilton. Wyraża on nadzieję na współpracę dwóch państw germańskich. Słowa te jak i znajomość z księciem Hamiltonem mają kluczowy wpływ na dalsze dzieje Hessa. Atak na Francję Hess uznaje za błąd polityki Hitlera jednak nadal pozostaje mu wierny. Hitler zauważa, że z Hessem dzieje się coś dziwnego i postanawia go odsunąć na pewien czas. Jednak po ataku na Polskę wzywa go do siebie i mianuje zaraz po Goeringu swoim zastępcą. Hess jest wniebowzięty. Wykorzystując swoją pozycję chciał zawrzeć pokój z Anglią. W tym celu postanawia odnowić swoje znajomości z Hamiltonem. Bez wiedzy Hitlera odbywa tajemniczy lot do Anglii (dokładny opis lotu pod biografia). Jego misja kończy się fiaskiem, Anglicy uznają go za jeńca wojennego i zaczynają go więzić. Po wojnie Hess staje przed trybunałem w Norymberdze i zostaje skazany na dożywocie. Zostaje osadzony w wiezieniu w Spandau. Umiera (oficjalna wersja o popełnieniu samobójstwa jest mało realna, raczej ktoś mu w tym pomógł) 17 VII 1987 w wiezieniu w Berlinie. Do końca został nazistą. Szczerze wierzył w słuszność obranej przez siebie drogi.

Dodane przez LukLog dnia maj 01 2006 17:32:48
11 Komentarzy � 16739 Czytań