W roku 1944 firma DFS rozpoczęła prace nad skonstruowaniem samolotu naddźwiękowego. Sięgnięto do wcześniejszych doświadczeń związanych z jednej strony z próbami samolotu rakietowego DFS 228, z drugiej zaś strony do doświadczeń z różnymi typami skrzydeł badanymi wcześniej na zlecenie firmy Heinkel. RLM postanowiło, że prototyp nowego samolotu naddźwiękowego, oznaczonego symbolem DFS 346, zbudowany zostanie w zakładach Siebel w Halle pod nadzorem i kierunkiem konstruktorów DFS. Wstępne testy modeli przeprowadzone zostały w tunelu aerodynamicznym DFS w Darmstadt. Kolejne modele odbyły próby dużych szybkości w DVL w Berlinie. W listopadzie 1944 roku wszystkie rysunki konstrukcyjne DFS 346 trafiły do zakładów Siebel. Samolot posiadał całkowicie metalową półskorupową konstrukcję z duraluminium. Kadłub w kształcie cygara zakończony był dyszami wylotowymi silników oraz statecznikiem pionowym, do którego w trzech czwartych jego wysokości przymocowany był statecznik poziomy. W połowie kadłuba umieszczone były skrzydła o skosie dodatnim 45°. Kadłub posiadał okrągły przekrój o średnicy w najszerszym miejscu nie przekraczającej 1,62 m. Pilot zajmował miejsce w oszklonym nosie leżąc na brzuchu. Kabina ciśnieniowa utrzymywała warunki zbliżone do panujących na wysokości 8000 m, aż do pułapu 30 000 m. Przód kabiny wraz z tablicą przyrządów i pilotem był odstrzeliwany w razie niebezpieczeństwa, podobnie jak w samolocie DFS 228. Środkowa część kadłuba mieściła zbiorniki paliwa C-Stoff i T-Stoff, a także dwa silniki rakietowe Walter 109-509B lub C o ciągu 2000 kg (19,6 kN) każdy. Samolot był wynoszony na pułap 10000 m na grzbiecie innej maszyny i tam dopiero rozpoczynał samodzielny lot. Po osiągnięciu wysokości 20000 m miało być możliwe rozpędzenie samolotu do prędkości 2 Macha, a według obliczeń dr Felixa Krachta możliwe miało być nawet osiągnięcie 2,6 Macha na wysokości 35 000 m. Pomimo tego, że firma Siebel posiadała wszystkie niezbędne plany, materiały i silniki do budowy prototypów DFS 346 to przed końcem wojny nie udało się już ich zmontować. Historia tego samolotu nie skończyła się jednak w dniu 8 maja 1945 roku. Zakłady Siebel w Halle zdobyte zostały przez Rosjan i wszystkie materiały, plany oraz większość niemieckiego personelu przewiezione zostały do miasteczka Podberezje w głębi Związku Radzieckiego.

W ciągu 1946 roku prototyp DFS 346 został ukończony i przewieziony na lotnisko doświadczalne Toplistan, w okolicach Moskwy. Pierwsze loty ślizgowe przeprowadzili niemieccy piloci doświadczalni Rauschen i Motsch. W tym czasie inny niemiecki pilot doświadczalny, zakładów Siebel Wolfgang Ziese trenował pilotowanie samolotów w pozycji leżącej, używając do tego odpowiednio przebudowanych szybowców Kra-nich i Grunau UB. Do wykonania swojego pierwszego lotu DFS 346 wyniesiony został na pułap 10 000 m za pomocą przejętej przez Rosjan po awaryjnym lądowaniu w 1944 roku w okolicach Władywostoku, Superfortecy B-29. Po zwolnieniu zaczepów Ziese włączył silniki rakietowe i rozpędził samolot do prędkości 1100 km/h, a następnie przekroczył prędkość dźwięku. Pilot bezpiecznie wylądował i zameldował o występujących drganiach kadłuba w locie z maksymalną prędkością. Sukces osiągnięty z pierwszym prototypem DFS 346 zachęcił Rosjan do zbudowania kolejnych dwóch prototypów. Obie te maszyny uległy jednakże zniszczeniu w trakcie wy-czepiania z B-29, jeden z pilotów zginął.

Dodane przez LukLog dnia maj 03 2006 14:47:10
14 Komentarzy � 5610 Czytań