Pomimo tego, że biuro konstrukcyjne firmy Hamburger Flugzeugbau było w połowie lat trzydziestych zajęte pracami projektowymi samolotów Ha 137 i Ha 138, to firma przyjęła również ofertę Deutsche Lufthansa na zaprojektowanie transoceanicznego samolotu pocztowego w układzie wodnosamolotu. Zamówienie opiewało na samolot zdolny do startu z katapulty, o dużej dzielności morskiej, z zapasem paliwa w wewnętrznych zbiornikach wystarczającym na co najmniej 5000 km przy prędkości 250 km/h. Firma Hamburger Flugzeugbau podjęła się wykonania tego zadania. Inż. Vogt opracował plany bardzo nowoczesnego wówczas samolotu oznaczonego symbolem Projekt 15. Był to czterosilnikowy dolnopłat z dwoma pływakami o smukłej, całkowicie metalowej konstrukcji, skrzydła w kształcie spłaszczonej litery W kryte były w części centropłata blachą duralową a w pozostałej części płótnem. Projekt 15 został zaakceptowany przez dyrekcję Deutsche Lufthansa i prace nad pierwszym prototypem, który otrzymał oznaczenie Ha 139 rozpoczęły się jesienią 1935 roku. Równocześnie inż. Vogt opracował bombowo-rozpoznawczą wersję tego samolotu przeznaczoną dla Luftwaffe (Projekt 20)- Propozycja ta nie spotkała się jednak z zainteresowaniem ze strony RLM. Pierwszy prototyp Ha 139 V1 (Werk-Nr181, D-AMIE) oblatany został jesienią 1936 roku. Lufthansa przejęcia go jako Ha 139A Nordmeer, w marcu 1937 roku. W czerwcu tego samego roku DLH otrzymała kolejny samolot Ha139V2(Werk-Nr182,D-AJEY),przejęty jako Ha 139A Nordwind. Operując ze statków Friesenland i Schwabenland samoloty te wykonały wiele lotów pomiędzy portem Horta na Wyspach Azorskich a Nowym Jorkiem. Loty wykonywane były między połową sierpnia a końcem listopada 1937 roku. Prędkość przelotowa na zachód wynosiła średnio 230 km/h a na wschód 250 km/h. Oba prototypy wersji A napędzane były silnikami wysokoprężnymi Diesla Junkers Jumo 205 C o mocy startowej 441 kW (600 KM), posiadały trójłopatowe śmigła o przesławnym skoku typu Junkers-Hamilton. Paliwo mieściło się w pięciu oddzielnych zbiornikach o łącznej pojemności 6000 dm3.

W wyniku eksploatacji okazało się, że należy wprowadzić pewne zmiany w konstrukcji samolotu. Aby zmniejszyć pewną niestabilność poziomą maszyny zmieniony został kształt usterzenia pionowego. Problemy z chłodzeniem silników rozwiązano poprzez zainstalowanie osobnych chłodnic dla każdego silnika. Wiosną 1938 roku gotowy był prototyp wersji B; Ha 139 V3 (Werk-Nr.217, D-ASTA) przejęty do DLH jako Ha 139B Nordstern. Wersja ta przy zachowaniu tych samych jednostek napędowych co w Ha 139A, różniła się powiększonymi wymiarami, większym ciężarem i obniżonymi gondolami silnikowymi. Pomiędzy 21 czerwca a 19 października 1938 roku Ha 139 V3 wykonał kilkanaście lotów pomiędzy Horta a Nowym Jorkiem, spędzając w sumie w powietrzu 597 godzin. Następnie, aż do wybuchu drugiej wojny światowej, wszystkie trzy maszyny operowały pomiędzy Afryką a Ameryką Południową nad południowym Atlantykiem. Po wybuchu wojny rozpoczęto w Wenzendorf prace nad przeróbką Ha 139 V3 na morski samolot rozpoznawczy dalekiego zasięgu. Nos samolotu otrzymał oszklenie i obrotnicę typu Ikaria z pojedynczym karabinem maszynowym MG 15 kalibru 7,9 mm. Drugi MG 15 zainstalowany został w otwieranym i wysuwanym stanowisku strzeleckim na grzbiecie kadłuba i obsługiwany był przez radiooperatora. Dwa inne stanowiska strzeleckie, wyposażone każde w jeden MG 15, znajdowały się po obu stronach kadłuba. Tak przebudowana maszyna oznaczona została Ha 139B/Umbau i odbyła pierwszy lot 19 stycznia 1940 roku startując z katapulty statku Friesenland. Załogę stanowili porucznik Graf Schack i Fiug-kapitan Schuster. Ha 139 B/Umbau dostarczony został po pomyślnie przeprowadzonych testach do 1./Kustenf) gruppe 406 wyposażonej w samoloty Dornier Do 18. Samolot ten wraz z pozostałymi dwoma Ha 139A, brał udział w kampanii norweskiej. Problemy z częściami zapasowymi spowodowały zakończenie służby w Luftwaffe przez Ha 139 w roku 1942. Jednakże egzemplarz Ha 139B/Umbau przebudowany został na wersje Ha 139 B/MS wyposażoną w źródło prądu i metalową ramę służącą jako elektromagnes. Samolot ten nie został jednak użyty bojowo.

Dodane przez LukLog dnia maja 03 2006 14:25:52
0 Komentarzy � 6404 Czytań