Samolot ten będący rozwojową wersją Arado Ar 96 powstał w 1944 roku. Zadaniem konstruktorów było stworzenie maszyny do budowy, której użytych zostanie jak najmniej deficytowych materiałów, dlatego też tylko środkowa część kadłuba wraz z dwuosobową kabiną załogi miała być metalową, resztę samolotu tworzyła drewniana konstrukcja. Maszyna napędzana była silnikiem Argus As 411 o mocy 441 kW (600 KM). Był to rzędowy, dwunastocylindrowy silnik w kształcie odwróconej litery V chłodzony powietrzem. Samolot wyposażony był w dwułopatowe drewniane śmigło z automatycznie nastawialnym skokiem. Samolot posiadał ręcznie sterowane klapy i chowane podwozie. W związku z tym, że firma Arado zajęta była w tym czasie rozwojem odrzutowego bombowca Ar 234 dalsze prace projektowe nad Ar 396 przekazane zostały zakładom SIPA pod Paryżem. S1PA miała wyprodukować trzy prototypy i 25 egzemplarzy serii Ar 396A-0. Piany te pokrzyżowało lądowanie Aliantów w Normandii w czerwcu 1944 roku. W związku z zagrożeniem zakładów SIPA przez wojska alianckie budowę prototypów przeniesiono do położonych na terytorium Protektoratu Czech i Moraw zakładów Letov. Przed końcem wojny zakłady Letov zdążyły rozpocząć produkcję seryjną. Dziennie miano produkować 22 maszyny miesięcznie. Pojawiły się jednak kłopoty z utwardzaniem drewna i sklejki. 24.XI.1944 r. oblata no pierwszy prototyp Ar-396 (Wr-Nr 460001). Razem z wytwórnią Avia zbudowano jedynie 10 sztuk (460001-460010) oraz samodzielnie 2 egzemplarze {460041, 460042). Samolot o numerze 460042 uprowadzony został przez Czechów za linię frontu. Podstawowymi wersjami miały być Ar 396A-1, jednomiejscowy samolot zaawansowanego treningu pilotów myśliwskich, wyposażony w jeden karabin maszynowy MG 17 kalibru 7,9 mm, kamerę UMG, celownik refleksyjny Revi 16D oraz wyrzutniki dla dwóch bomb o wagomiarze 50 kg, oraz wersja Ar 396A-2, dwumiejscowa, nieuzbrojona, służąca do treningu pilotażu bez widoczności ziemi.

Do końca wojny wyprodukowano 21 egzemplarzy Ar 396. Po wojnie, francuskie zakłady SIPA kontynuowały rozwój i produkcję Ar 396. Pierwszym francuskim wariantem seryjnym był SIPA S-10, który różnił się zastosowaniem trójłopatowego, metalowego śmigła Ratier. Francuzi wyprodukowali 27 samolotów tej wersji. Następnym wariantem byiSIPAS-11 wyprodukowany w ilości 51 sztuk, a wreszcie w maju 1951 roku pojawił się wariant o całkowicie metalowej konstrukcji oznaczony S-12. Ostatnia modyfikacja nosiła oznaczenie S-121. Cała francuska produkcja Ar 396 wyniosła 234 egzemplarze.

Dodane przez LukLog dnia maja 03 2006 14:17:06
0 Komentarzy � 4472 Czytań