Hitler planując najazd na Polskę nie był do końca przekonany czy Polska nie uzyska pomocy ze strony ZSRR. Władze ZSRR otwarcie krytykowały państwa faszystowskie. Dowodem na to jest przemówienie Mołotowa z 31 maja. Premier i jednocześnie minister spraw zagranicznych ZSRR wygłosił referat na sesji Rady Najwyższej. Mówił o podziale Europy na dwa bloki polityczne. Szczególnie ostro wypowiedział się na temat tzw. zdrady monachijskiej czyli układu monachijskiego. Jednocześnie wspomniał o poprawie stosunków polsko-radzieckich. Nic dziwnego, że Hitler obawiał się interwencji ZSRR po wkroczeniu jego wojsk na teren Polski. Gwarancję mogło mu dać tylko bezpośrednie porozumienie ze Związkiem Radzieckim. Podobna nieufność gryzła Stalina. Nie darzył on sympatią ani Polski ani państw zachodnich. Z przyjemnością przyjął ofertę Hitlera. Decyzje zapadły 3-4 sierpnia 1939 roku. Potwierdzone zostały w dniach 11-12 sierpnia, zaś 19 sierpnia podpisano z Niemcami układ handlowy. Zatwierdzenie tzw. układu Ribbentrop - Mołotow zadecydowało o losie Polski.

Już 22 sierpnia Hitler na tajnej konferencji wyższych dowódców w Obersalzbergu wygłosił przemówienie, które trwało dwie godziny. Podczas konferencji Fuhrer powiadomił zebranych o wyjeździe Ribbentropa do Moskwy na rozmowy. Nikt ze zgromadzonych nie protestował. Na końcu głos zabrał Goering i w imieniu zebranych generałów i oficerów przyrzekł Hitlerowi wierność, bezwarunkowe posłuszeństwo i że pójdą za nim wszędzie. Również władze radzieckie uznały, że bardziej korzystne perspektywy daje ewentualne porozumienie z Trzecią Rzeszą. Mołotow udaje się do Moskwy gdzie parafuje układ o nieagresji na 10 lat. Dla opinii publicznej był to szok. Wielu ludzi nie rozumiało tego ruchu. Był to zwrot o 180 stopni w polityce między tymi państwami. Wpłynął on na komplikacje w stosunkach Trzeciej Rzeszy z Japonią. Podpisany został jeszcze tajny artykuł. Dotyczył on podziału stref wpływów pomiędzy Niemcami i ZSRR wzdłuż linii biegnącej od Bałtyku do Morza Czarnego. Poza tym ustalono, że w Polsce Niemcy nie przesuną się dalej na wschód jak do linii rzek Pisa - Narew- Wisła - San. Treść tajnych aneksów umów już 23 sierpnia poznał rząd Stanów Zjednoczonych.Stało się tak gdyż radca prawny ambasady niemieckiej w ZSRR Hans von Herwath w kilka godzin po podpisaniu aneksów przekazał je swemu koledze z ambasady Stanów Zjednoczonych. 24 sierpnia także Francuzi wiedzieli o podpisaniu tajnych protokołów. W Polsce nadal sądzono, że zagrożenie niemieckie dotyczy tylko obszarów spornych z Niemcami. Był to po części wynik słabości polskiego wywiadu.

Mimo wszystko wierzono, że Hitler nie podejmie ryzyka walki na dwóch frontach. Cena pozyskania ZSRR wydawała się bardzo wysoka. Jednak Hitler nie przejmował się tym. Dla niego to porozumienie nie miało istotnego znaczenia, ponieważ nie zamierzał on wywiązywać z podpisanych zobowiązań. Liczyło się tylko to że ZSRR nie będzie sojusznikiem Polski w planowanej ofensywie. Nie można jednak zapomnieć o doraźnych korzyściach. Poza tym, iż Hitler zyskał pewność, że ZSRR poprze go w walce z polską należy pamiętać również o olbrzymich dostawach surowców naturalnych z ZSRR do Niemiec, które tak bardzo były potrzebne gospodarce. Stalin miał trochę inne spojrzenie na całą sprawę. Liczył on na to, że pakt otwiera Hitlerowi drogę do wojny, w której ZSRR może wystąpić jako samodzielna trzecia siła, po wykrwawieniu się walczących sił.