Bitwa o Berlin rozpoczęła siÄ™ 16 kwietnia 1945 roku. WÅ‚aÅ›nie tego dnia atak, którego ostatecznym celem miaÅ‚a być stolica trzeciej Rzeszy rozpoczęły ogromne siÅ‚y radzieckie. W ofensywie braÅ‚y udziaÅ‚: 1 Front BiaÅ‚oruski pod dowództwem marszaÅ‚ka Å»ukowa oraz 1 Front UkraiÅ„ski pod dowództwem marszaÅ‚ka Koniewa. Atak wyprowadzony byÅ‚ z przyczółków nad OdrÄ… i NysÄ…. Pierwszy zaatakowaÅ‚ Å»ukow. Radziecki marszaÅ‚ek zadbaÅ‚, aby ta ostatnia potyczka miaÅ‚a wyjÄ…tkowy przebieg. Po półgodzinnym ostrzale artyleryjskim włączono 147 reflektory, które miaÅ‚y oÅ›lepić wroga. GodzinÄ™ później o 4 nad ranem do ataku ruszyÅ‚ Koniew. Ogółem siÅ‚y, jakie wyznaczono do ofensywy liczyÅ‚y 2.500.000 żoÅ‚nierzy, 6250 czoÅ‚gów, 7.500 samolotów, 41.600 dziaÅ‚ i moździerzy. Niemcy zdoÅ‚ali zmobilizować o wiele sÅ‚absze siÅ‚y. LiczyÅ‚y okoÅ‚o 500 czoÅ‚gów i 700 samolotów. Stalin liczyÅ‚, że Berlin uda siÄ™ zająć w ciÄ…gu maksymalnie tygodnia. Do najbardziej prestiżowego zadania, czyli zajÄ™cia Reichstagu wyznaczony zostaÅ‚ Å»ukow. Mimo przygniatajÄ…cej przewagi popeÅ‚niÅ‚ on wiele błędów. Niemcy doskonale opóźniali jego marsz w kierunku miasta. Nie ma, co jednak ukrywać, że sam Å»ukow wydatnie im w tym pomagaÅ‚. Eksperyment z reflektorami, choć niewÄ…tpliwie bardzo widowiskowy wywoÅ‚aÅ‚ wiÄ™cej chaosu wÅ›ród wÅ‚asnych wojsk niż u przeciwnika. Radziecki marszaÅ‚ek zlekceważyÅ‚ znaczenie Wzgórz Seelow, które byÅ‚y ostatniÄ… naturalnÄ… przeszkodÄ… w drodze do Berlina. Mimo wielkich ambicji Å»ukowa, które skÅ‚oniÅ‚y go do wysÅ‚ania piechurów, aby oczyÅ›cili pola minowe, wkrótce odebraÅ‚ oschÅ‚y telefon od Stalina, który informowaÅ‚ go, iż poleciÅ‚ Koniewowi iść na Berlin od poÅ‚udnia. Wojska 1 Frontu UkraiÅ„skiego szybciej dotarÅ‚y do miasta pokonujÄ…c dziennie okoÅ‚o 15-20 kilometrów. Już 18 kwietnia jego oddziaÅ‚y pancerne sforsowaÅ‚y, SprewÄ™ gdy w tym czasie Å»ukow po dwóch dniach ciężkich walk zdoÅ‚aÅ‚ dopiero zÅ‚amać opór na wzgórzach. Dalej Koniew przeciÄ…Å‚ tyÅ‚y 9 armii i znalazÅ‚ siÄ™ na dogodnych pozycjach wokół Berlina. 21 kwietnia do miasta wdzierajÄ… siÄ™ pierwsze oddziaÅ‚y 1 Frontu BiaÅ‚oruskiego. BiaÅ‚oruskiego okolicach Hermannplatz pojawiajÄ… siÄ™ niespodziewanie 3 czoÅ‚gi. WywoÅ‚uje to alarm. DzieÅ„ wczeÅ›niej 20 kwietnia pierwsze pociski radzieckiej artylerii dalekonoÅ›nej spadajÄ… na centrum Berlina. Miasto staje siÄ™ miastem frontowym. 22 kwietnia poÅ‚udniowe przedmieÅ›cia miasta dostajÄ… siÄ™ w rÄ™ce Koniewa. Mimo przeciwnatarcia wyprowadzonego przez 3 armiÄ™ pancernÄ… pod dowództwem Manteuffela Sowieci utrzymujÄ… zajÄ™te pozycje. Dnia nastÄ™pnego Stalin dokonuje podziaÅ‚u Berlina na strefy za zdobycie, których majÄ… odpowiadać Å»ukow i Koniew. Reichstag znów podobnie jak w pierwotnym planie przypada temu pierwszemu. 24 kwietnia dochodzi do zamkniÄ™cia wiÄ™kszoÅ›ci jednostek 9 armii niemieckiej pod dowództwem generaÅ‚a piechoty Bussego w kotle w rejonie Frankfurtu nad OdrÄ…. Pomimo okrążenia przez pięć radzieckich armii jednostki te poddawane nieustajÄ…cym atakom zdoÅ‚aÅ‚y za cenÄ™ ogromnych strat przedrzeć siÄ™ na zachód. Ten swoisty marsz przeżyÅ‚o tylko 30.000 ludzi z poczÄ…tkowego stanu okoÅ‚o 250.000. Tego samego dnia od strony Paretz zbliżyÅ‚ siÄ™ oddziaÅ‚ zwiadowczy zaÅ› od strony Priortu koÅ‚o Poczdamu oddziaÅ‚ strzelecki. W momencie ich spotkania koÅ‚o Ketzinu zamyka siÄ™ pierÅ›cieÅ„ wokół Berlina. CiÄ…gÅ‚e ataki lotnictwa oraz bombardowania miasta powodujÄ… ogromne straty wÅ›ród ludnoÅ›ci cywilnej. W mieÅ›cie trwajÄ… zażarte walki uliczne. Niemiecka 12 armia stacjonujÄ…ca w Belzig dowodzona przez generaÅ‚a Wencka uderza na Frech. Ze wzglÄ™du na wyczerpanie żoÅ‚nierzy atak bardzo szybko staje w miejscu. Wojska Wencka nie sÄ… już w stanie prowadzić walk osÅ‚onowych. Na poÅ‚udniu miasta Rosjanie przebijajÄ… siÄ™ już do dzielnicy Prenzlau. Sytuacja staje siÄ™ krytyczna. ZaciekÅ‚y opór Niemców podtrzymywany byÅ‚ przez szalejÄ…cÄ… do koÅ„ca dni wojny propagandÄ™. Dodatkowo obroÅ„ców mobilizowaÅ‚ lÄ™k przed „najokrutniejszÄ… armiÄ… Å›wiata”. Dodatkowo liczne obostrzenia wpÅ‚ywajÄ… na zachowanie wzglÄ™dnej dyscypliny. Himmler wydaÅ‚ rozkaz, w którym stwierdziÅ‚, iż każdy mężczyzna, który znajduje siÄ™ w domu z białą flagÄ… ma zostać rozstrzelany. Mimo ogromnych strat zadawanych Sowietom posuwali siÄ™ oni dalej głąb miasta. Metr po metrze, dom po domu. W ostatnich walkach sam Hitler próbowaÅ‚ kierować obronÄ… miasta jednak nie na wiele to siÄ™ zdaÅ‚o. PrzesuwaÅ‚ po mapie ugrupowania wojsk, które już dawno nie istniaÅ‚y, wierzyÅ‚ w przedarcie siÄ™ armii, które już nie miaÅ‚y na to szans. Jednym z takich ugrupowaÅ„ byÅ‚a grupa bojowa Steinera. Tak naprawdÄ™ armia Steinera to byÅ‚y zaledwie dwie dywizje 3 korpusu pancernego SS. DrugÄ… wielkÄ… nadzieja Hitlera byÅ‚a 12 armia Wencka. Mimo najlepszych chÄ™ci Wenck nie byÅ‚ w stanie przebić siÄ™ przez pierÅ›cieÅ„ okrążenia. Jego zwiÄ…zki taktyczne w wiÄ™kszoÅ›ci istniaÅ‚y tylko na papierze a wojsko, jakim dysponowaÅ‚ skÅ‚adaÅ‚o siÄ™ głównie z uczniów powoÅ‚anych do Wehrmachtu i poborowych, których wczeÅ›niej nie brano do wojska ze wzglÄ™du na ich wiek. W tym momencie Berlin byÅ‚ już morzem ruin. Rosjanie wystrzelili na miasto okoÅ‚o 1.800.000 pocisków artyleryjskich.27 kwietnia stwierdzenie wolny Berlin oznaczaÅ‚o tylko dzielnicÄ™ rzÄ…dowÄ… czyli pas dÅ‚ugoÅ›ci okoÅ‚o 15 kilometrów i szerokoÅ›ci okoÅ‚o 5 kilometrów. 29 kwietnia Hitler bierze Å›lub ze swojÄ… dÅ‚ugoletniÄ… przyjaciółkÄ… EwÄ… Braun. MałżeÅ„stwo trwa tylko jeden dzieÅ„. 30 kwietnia oboje popeÅ‚niajÄ… samobójstwo. Tego samego dnia oddziaÅ‚y radzieckie zatykajÄ… czerwony sztandar na budynku Reichstagu. 1 maja Goebbels a nastÄ™pnie Krebs podejmujÄ… ostatniÄ… próbÄ™ negocjacji w celu ustanowienia zawieszenia broni i uznania rzÄ…du Donitz. Stalin nie chce o tym sÅ‚yszeć żąda bezwarunkowej kapitulacji. Goebbels wraz ze swojÄ… żonÄ… otruwajÄ… swoje dzieci nastÄ™pnie sami popeÅ‚niajÄ… samobójstwo. NastÄ™pnego dnia generaÅ‚ Weidling podejmuje decyzjÄ™ o zaprzestaniu oporu. Wraz z upadkiem Berlina zakoÅ„czyÅ‚a siÄ™ ostania wielka bitwa drugiej wojny Å›wiatowej. ByÅ‚a to jedna z najkrwawszych i najbardziej okrutnych potyczek stoczonych przez Wehrmacht. Straty niemieckie sÄ… trudne do oszacowania. W przypadku Armii Czerwonej straty wyniosÅ‚y wedÅ‚ug Massona 300.000 w samym szturmie miasta zaÅ› 700.000 liczÄ…c od 16 kwietnia.

Dodane przez LukLog dnia maj 03 2006 10:01:03 3 Komentarzy · 33275 Czyta? |