Marca 29 2024 11:33:28    Historia ~ Ludzie Hitlera ~ Narzędzia Wojny ~ Prusy Wschodnie ~ Mapa strony
Nawigacja
Strona Główna
Historia
Ludzie Hitlera
Wewnątrz Państwa
Adolf Hitler
Narzędzia Wojny
Prusy Wschodnie
Zbrodnie
Ciekawostki
Dokumenty
Forum
Inne
Kontakt
Nagrody
Linki
Szukaj
Nowości
Mapa strony
Warto zajrzeć
krucjata krucjata stacje
Losowy cytat
  Dobre kłamstwo jest jak magiczne zaklęcie - Hitler

[Wiecej cytatów]
Użytkowników Online
Gości Online: 3
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanch Uzytkowników: 776
Najnowszy Użytkownik: john9
Wątki na Forum
Najnowsze Tematy
Dunkierka
Bitwa o Berlin
D-day jak myślicie ...
Chcę zamieścić zd...
Bitwa która przesą...
Najciekawsze Tematy
Bitwa która prze... [100]
Bitwa o Berlin [75]
D-day jak myślic... [70]
Przyczyny porażk... [51]
Dunkierka [50]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Newsletter
Dla Użytkowników
Statystyki
Ciekawe miejsca
       Bitwa o rodzenie

Młodzież w planach nazistów miała odegrać bardzo ważną rolę. Zwiększenie liczby urodzeń w Niemczech miało na celu pozyskanie nowych rąk do pracy oraz żołnierzy walczących za Führera, a także wychowanie nowego pokolenia, przesiąkniętego ideami narodowego socjalizmu. Dążenie do tego celu stało się wyznacznikiem polityki rodzinnej prowadzonej przez państwo po 1933 roku. Według faszystów, naród niemiecki miał stać się wielki nie tylko w znaczeniu politycznym i duchowym, ale także liczebnym. Sam Hitler przywiązywał do roli młodzieży bardzo wielką wagę. Potwierdzeniem może,być następujący cytat: "Nasz naród niemiecki(...) potrzebuje sugestywnej siły, wytworzonej przez pewność siebie. Ta pewność siebie musi być wykształcona w młodszych członkach narodu, począwszy od dzieciństwa. Cała edukacja i ćwiczenia muszą być skierowane tak, aby wpoić im przekonanie, że przewyższają innych. Przez siłę cielesną i zręczność młodzież musi odzyskać wiarę w niezwyciężoność swego narodu" . W okresie Wielkiego Kryzysu nastąpił duży spadek liczby urodzeń w stosunku do okresu lat 20-tych. Władze zdawały sobie sprawę, że należy podjąć jakieś działania, które zmieniłyby ten stan rzeczy. Rozpoczęła się zakrojona na szeroką skalę akcja propagandowa, która miała wynieść na piedestał matki przyszłych obywateli III Rzeszy. W dniu urodzin matki Hitlera, czyli 12 sierpnia przyznawano Honorowy Order Matki Niemki. Brązowa odznaka przysługiwała za urodzenie pięciorga dzieci, srebrna za siedmioro, zaś złota za dziewięcioro potomstwa. Proponowano także, aby członkowie organizacji salutowali odznaczonym kobietom. Dużym bodźcem było wprowadzenie specjalnych kredytów dla małżeństw, które zachęcały je do posiadania dzieci. Spłata przyznawanego kredytu w wysokości 1000 marek pomniejszana była o 25% z chwilą urodzenia kolejnego dziecka. Reszta kwoty była spłacana na bardzo dogodnych warunkach. Co miesiąc w wysokości 3% jeśli obydwoje rodzice pracowali zaś 1% jeśli pracował tylko ojciec. W latach 1933-1938 przyznano 1.121 tysięcy pożyczek małżeńskich, z czego 980 tysięcy umorzono z powodu urodzenia dzieci. Władze nie ograniczały się jedynie do propagowania kultu matki. Organizowano dla nich pomoc przy zajęciach domowych. Uczestniczyły w tym dziewczęta, które brały udział w tzw. roku służby i były kierowane do domów niemieckich przez Narodowosocjalistyczną Ligę Kobiet.

Wprowadzono zakaz reklamowania środków antykoncepcyjnych, ale nie zaprzestano ich produkcji. Surowo karano przypadki aborcji, za którą groziło od 6 do 15 lat wiezienia. Walka o rozrodczą komórkę narodu, jak naziści określali niekiedy rodzinę, dotyczyła jednak tylko tych, których uznano za pełnowartościowych rasowo członków społeczeństwa. Przy udzielaniu wspomnianych pożyczek małżeńskich zasięgano informacji o kandydatach i odrzucano podania tych, którzy zdaniem służb medycznych prezentowali niedostateczny poziom fizyczny lub umysłowy. W specjalnych kartotekach Urzędu Polityki Rasowej NSDAP odnotowywano dane tzw. rodzin aspołecznych. Jeszcze drastyczniejsze środki podejmowano wobec osób, cierpiących na niedorozwój fizyczny lub umysłowy, epilepsję, głuchotę i ślepotę. Osoby te poddawano przymusowej sterylizacji, nie miały także prawa zawierania małżeństw. Ustawa o ochronie przed dziedzicznie chorym potomstwem, czyli tzw. ustawa sterylizacyjna, weszła w życie 14 lipca 1933 r. Orzeczenia o sterylizacji wydawały specjalnie powołane sądy na wniosek funkcjonariuszy publicznej służby zdrowia, sanatorium, przytułku bądź zakładu penitencjarnego. Od decyzji sądu I instancji w składzie: sędzia i 2 lekarzy, można się było odwołać do sądu wyższego, ale rzadko dawało to efekty. Ustawa sterylizacyjna była wstępem do przeprowadzanych w latach wojny eutanazji. Kolejną kategorię ludności, której nie dotyczyła oficjalna polityka rodzinna, byli Żydzi. 15 września 1935 r. uchwalono ustawę O ochronie krwi i czci niemieckiej, której zakres był rozszerzany poprzez orzeczenia sądów w następnych latach. Zabraniała ona nie tylko małżeństw. Córka która poślubiła Żyda pełnej krwi, traciła prawo do pomocy materialnej ze strony ojca. Pochodzenie małżonka, podobnie jak choroba dziedziczna, stanowiło powód uzasadniający skargę o unieważnienie małżeństwa. Gdy któryś z małżonków objęty był działaniem jednej z wymienionych ustaw, można było dokonać legalnej aborcji płodu. Wymagało to aprobaty komisji, złożonej z 3 lekarzy, oraz zgody matki. Z czasem cała ta kampania rodzinna, którą często określano mianem bitwy o rodzenie doprowadziła do utworzenia kuriozalnej fundacji o nazwie Lebensborn. Była to organizacja założona z inicjatywy Heinricha Himmlera, która działała pod patronatem SS. Jej zadaniem było zachęcenie do kontaktów seksualnych pomiędzy niezamężnymi kobietami i SS-manami oraz wartościowymi rasowo Niemcami.

Zajmowano się także formalnościami prawnymi urodzonych z takich związków dzieci oraz ewentualną adopcją. Jednocześnie członkowie SS, wstępujący w związki małżeńskie, musieli się wylegitymować, że ich małżonki odpowiadają wymogom czystości krwi niemieckiej. W elitarnych oddziałach SS kandydaci oraz ich żony musieli przedstawić tablice genealogiczne od 1800 r., a dowódcy od 1750 r. Za osoby obce rasowo uznawano natomiast te, które miały, co najmniej 25% krwi niearyjskiej. Rodzice na żadnym etapie nie byli pozostawieni sami sobie. Gdy już posiadali dzieci otrzymywali na nie zasiłki. O zasiłki mogły się ubiegać rodziny, które posiadały przynajmniej czworo dzieci poniżej 16 lat, oraz matki owdowiałe, rozwiedzione lub niezamężne. Kwota 100 marek na dziecko przeznaczana była na zakup mebli, sprzętu domowego lub ubrań. Jedna rodzina mogą otrzymać maksymalnie 1.000 marek. Wypłacano także dodatki w wysokości 10 marek miesięcznie za trzecie i czwarte dziecko oraz 20 marek za piąte. Kolejnym impulsem skłaniającym ku małżeństwu było ułatwienie zawarcia małżeństwa przez mężczyznę poniżej 21 lat. Pomiędzy latami 1932 -1939 liczba nowych związków małżeńskich wzrosła o 20%, a urodzeń o 45%. Nastąpiło jednak rozluźnienie więzów rodzinnych, a liczba rozwodów zwiększyła się o połowę. Sama procedura rozwodowa również zestala uproszczona w 1938 roku.

Dodane przez LukLog dnia maja 01 2006 16:37:07
1 Komentarzy � 12641 Czytań

Komentarze
maks87 dnia czerwca 17 2006 00:43:00
hmm ciekawy sposob na niz demograficznysmiley
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Copyright © 2007 LukLog