Marca 28 2024 19:24:07    Historia ~ Ludzie Hitlera ~ Narzędzia Wojny ~ Prusy Wschodnie ~ Mapa strony
Nawigacja
Strona Główna
Historia
Ludzie Hitlera
Wewnątrz Państwa
Adolf Hitler
Narzędzia Wojny
Prusy Wschodnie
Zbrodnie
Ciekawostki
Dokumenty
Forum
Inne
Kontakt
Nagrody
Linki
Szukaj
Nowości
Mapa strony
Warto zajrzeć
krucjata krucjata stacje
Losowy cytat
  Silny człowiek jest najsilniejszy gdy jest sam - Hitler

[Wiecej cytatów]
Użytkowników Online
Gości Online: 2
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanch Uzytkowników: 776
Najnowszy Użytkownik: john9
Wątki na Forum
Najnowsze Tematy
Dunkierka
Bitwa o Berlin
D-day jak myślicie ...
Chcę zamieścić zd...
Bitwa która przesą...
Najciekawsze Tematy
Bitwa która prze... [100]
Bitwa o Berlin [75]
D-day jak myślic... [70]
Przyczyny porażk... [51]
Dunkierka [50]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Newsletter
Dla Użytkowników
Statystyki
Ciekawe miejsca
       7. Austria, Sudety - 1938 rok

Początkowy okres swojego panowania Hitler poświęcił na przebudowę wewnętrznej struktury państwa a także na odbudowę sił zbrojnych. Pod koniec 1937 roku uznał iż może rozpocząć ekspansję zewnętrzną. Plany swe przedstawił na tajnej naradzie sztabowej w dniu 5 listopada 1937 roku. Mimo iż większość wyższych dygnitarzy i oficerów popierała dążenie do wzmocnienia Niemiec w Europie to część z nich uznała program Hitlera za awanturniczy. W ten sposób fuhrer nie uzyskał pełnego poparcia dla swych przyszłych działań. Jednym z oponentów planów Hitlera był na przykład dyrektor Banku Rzeszy Hjalmar Schacht. Hitler bardzo szybko doszedł do wniosku że jedynym wyjściem z tej patowej sytuacji jest dokonanie zmian w ekipie wykonawczej. Jedną z pierwszych ofiar był właśnie wspomniany wyżej Hjalmar Schacht którego odwołano już pod koniec 1937 roku. Kolejnych zmian dokonano na początku 1938 roku. Wtedy to odsunięto od władzy konserwatywnego ministra spraw zagranicznych Konstantina von Neuratha którego zastąpił Joachim von Ribbentrop, poza tym zlikwidowano Ministerstwo Spraw Wojskowych co pozwoliło na odsunięcie od wielkiej polityki marszałka von Blomberga; odwołano dowódcę wojsk lądowych generała von Fritscha. Na czele sił zbrojnych Trzeciej Rzeszy stanął sam Adolf Hitler. Otoczył się ludźmi całkowicie mu oddanymi i tak: szefem sztabu sił zbrojnych został generał Alfred Jodl; stanowisko dowódcy sił lądowych objął generał von Brauchitsch. Zmiany nie ominęły także marynarki i lotnictwa na czele których stanęli odpowiednio Erich Raeder i Hermann Goring.

Z tak przygotowanym zapleczem wykonawczym Hitler mógł na nowo rozpocząć snucie ekspansjonistycznych planów. Pierwsza na celowniku znajdowała się Austria. Ogłoszono program zjednoczenia narodu niemieckiego w ramach jednego państwa. Z myślą o jego realizacji Hitler zaprosił 12 lutego 1938 roku kanclerza Austrii Kurta von Schuschinga do swojej kwatery w Obersalzbergu i bez ogródek zażądał od niego przyłączenia Austrii do Rzeszy. Austriacki kanclerz postanowił jednak odwołać się do opinii publicznej i ogłosił na 13 marca referendum w którym to sami obywatele mieli się wypowiedzieć co sądzą o takim pomyśle. Hitler wpadł we wściekłość. Hitlerowcy posiadali wielkie wpływy w Austrii. Jeden z czołowych przywódców partii hitlerowskiej Arthur Seyss-Inquart zajmował stanowisko wicekanclerza i ministra spraw wewnętrznych.

Hitler nie obawiał się interwencji państw zachodnich dlatego zagroził iż w przypadku gdy nie zostaną spełnione jego postulaty zajmie Austrię siłą. Niemiecki sztab przygotował operację wojskową pod kryptonimem Fall Otto. Mimo wszystkich gróźb prezydent Austrii Wilhelm Miklas długo się opierał. Dopiero 11 marca odwołał gabinet Schuschinga i na szefa rządu powołał Seyssa-Inquarta. Było już jednak za późno. Następnego dnia wojska niemieckie wkroczyły do Austrii nie napotykając żadnego oporu. W ten oto sposób Austria została formalnie wcielona do Rzeszy, co określane jest w historii jako Anschluss Austrii. Terytorium tego kraju zostało przekształcone w Marchię Wschodnią (Ostmark). Terytorium niemieckie wzrosło z 470,544 do 554.582 km kwadratowych. Równie znaczny był przyrost ludności (z 68 do 74,8 miliona mieszkańców). Niemcy stały się największym po ZSRR państwem w europie. Hitler nazwał je Rzeszą Wielkoniemiecką (Grossdeutsches Reich). Kolejnym została Czechosłowacja. W jej granicach mieszkało około 3.5 miliona Niemców przy czym w Sudetach stanowili oni większość ludności. Mimo iż w Czechosłowacji nie dochodziło do żadnych waśni związanych z mniejszościami narodowymi Partia Niemców Sudeckich kierowana przez Konrada Henleina z polecenia Berlina wysunęła żądanie przyznania Niemcom sudeckim autonomii.

Rząd czechosłowacki stanowczo odmówił bojąc się aby nie wskazać drogi do samodzielności innym mniejszościom narodowym. W Niemczech wokół tej kwestii została rozpętana wielka akcja propagandowa. Gdy w końcu rząd czechosłowacki zmuszony przez Anglię i Francję godzi się na przyznanie autonomii Henlein inspirowany z Berlina odrzuca propozycję stwierdzając że jest już za późno, że to nie wystarczy i że teraz chodzi już o zapewnienie Niemcom sudeckim jak to nazwał powrotu do Rzeszy. Władze czechosłowackie opierały się do września. Wtedy to właśnie swą misję mediacyjną rozpoczął przywódca Włoch Benito Mussolini który zaproponował iż spór rozstrzygnęli przywódcy czterech mocarstw. O ile na zachodzie Europy takie rozwiązanie przyjęto z ulgą o tyle mniej optymistycznie zgodził się na takie rozwiązanie Hitler jak i opozycja hitlerowska w Niemczech. Hitler chciał na drodze małej wojny sprawdzić ludzi a także nowoczesny sprzęt. Opozycja liczyła że rozpoczęcie działań w Czechosłowacji będzie dobrym momentem do podjęcia puczu. Ostatecznie jednak jak Hitler zdecydował się zasiąść do stołu obrad. Także tą okazję wykorzystał aby ukazać zachodnim dygnitarzom jak bardzo Niemcy się zmienili, jak bardzo są teraz silni. Pełna przepychu konferencja odbyła się w dniach 29-30 września 1938 roku. Wynik konferencji był korzystny dla Hitlera. Komisja zgodziła się na przyłączenie Sudetów do Rzeszy zaś za dokładne wskazanie terenu który miał być włączony do Niemiec miała odpowiadać specjalnie do tego celu powołana komisja.

Układ monachijski przeszedł do historii jako spisek lub zdrada monachijska. Czelniejszy sojusznicy Czechosłowacji zawiedli na całej linii poświęcając suwerenność tego państwa. W wyniku włączenia Sudetów do Rzeszy jej terytorium wzbogaciło się o 29 tysięcy kilometrów kwadratowych zamieszkiwanych przez 3.5 miliona ludzi. Przyczyną tak wielkich ustępstw ze strony zachodu było założenie że dopóki będzie się dawać Hitlerowi to co chce uda się oddalić konflikt zbrojny. Pełniący władzę zarówno ze strony francuskiej (Daladier) jak i brytyjskiej (Chamberlain) nie było dobrymi politykami, nie potrafili przeciwstawić się Hitlerowi zaś polityka ustępstw zawiodła rok później.

Dodane przez LukLog dnia maja 01 2006 16:05:16
0 Komentarzy � 17894 Czytań

Komentarze
Brak komentarzy.
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
Copyright © 2007 LukLog